यदी तपाई आफ्नो प्रेमीलाई खुसी राख्न चाहनहुन्छ भने तपाईले केही कुरामा त अवश्य ध्यान राख्न पर्ने हुन्छ





यदी तपाई आफ्नो प्रेमीलाई खुसी राख्न चाहनहुन्छ भने तपाईले केही कुरामा त अवश्य ध्यान राख्न पर्ने हुन्छ। धेरै महिलाहरुले प्रेमीलाई खुसी राख्न अनेक तरिका अपनाएका पनि हुन्छन । बुझ्नै पर्ने कुरा के छ भने पुरुषलाई पनि साना साना कुराले खुसी र दु:खी तुल्याउने गर्दछ। 'मर्दलाई दर्द हुँदैन भन्ने त चलचित्रको डायलग मात्रै हो। वास्तविकतामा मन सवैको दुख्छ र केही केही कुरामा अझ बढी दुख्द्छ। आफ्नो प्रेमीलाई के भन्न हुन्छ र हुँदैन भन्ने कुराको राम्रो विश्लेषण गरियो तपाइको प्रेम जीवन लामो समयसम्म कायम रहन सक्छ।
महिलाहरुले आफ्ना श्रीमान वा प्रेमीलाई भन्नै नहुने कुरा यस्ता छन् -

१. तिमी त तिम्रो आमा मात्रै सुन्छौ
प्राय पुरुषहरुले आमाका कुरा धेरै सुन्ने र मान्ने भएपनि उनीहरु यो कुरा कम्ती प्रेमिका अथवा श्रीमतीबाट सु्न्न चाहँदेनन्।

२. तिम्रा अगतिला साथीहरु
प्रेमी वा श्रीमान जो भएपनि उनीहरु आफ्ना साथीका नराम्रा छन भनेर स्विकार्न तयार हुँदैनन्। उनिहरु आफ्ना साथीमाथी औला ठड्याइएको र घृणा गरेको मन पराउँदैनन्।

३. तिमि त जहिलै यस्तै हो
तपाईलाई धेरै कुरा झर्क लागेपनि यस्तो शब्द प्रयोग नगर्नुहोला, तपाईले के बिर्सनु हुदैन भने तपाईले मन पराएर प्रेम गर्नु भएको हो, यदी पुरुषमा केही खराव बानी छ भने पनि विस्तारै तपाईको संगतले त्यो परिवर्तन हुन सक्दछ सातै अप्रत्यक्षरुपमा त्यसलाई हटाउन पहल गर्न सकिन्छ।

४. आज त कुरा नगरी हुन्न
यस्ता कुरालाई पुरुषले चेतावनीका रुपमा लिन्छन त्यसैले तपाई केही कुरा गर्न चाहनुहुन्छ केही नभनी सिधै भन्नुस।
 
५. अन्य पुरुषसंग तुलना नगर्नुस्

तपाइले तपाईको श्रीमान वा प्रेमीलाई अन्य पुरुषसंग तुलना गर्नु भनेको भुकम्प ल्याउनु हो। पुरुषहरु आफ्नो तुलना अन्यसंग भएको सुन्न चाहँदैनन्। त्यसमाथी पनि तपाईको भुतपुर्व प्रेमीसंग त तुलना गर्ने सपनानै नदेख्नुस
 
६. छया तिमि त तालुखुइले बन्ने भयौ

तालु खूइले हुँदै गएपनि पुरुषहरु यो कुरा सु्न्न भने चाहँदैनन्। बरु तपाईले यसको उपचार खोजेर सघाउनुस।



                                                                                     म यो चाहन्छु तर




म फुलाउन चाहन्छु
तर मौसम सुकाउन चाहन्छ
म जोति छर्न चाहन्छु
तर रतले अद्यारो छरिदिन्छ
म फुलेको देख्न चाहन्छु
तर कोपिलानै झरिदिन्छ
म औतई रुप देखाउन चाहन्छु
तर समयले काचुली फेरिदिन्छ
म मुस्कुरौना चाहन्छु
तर असू झरिदिन्छ
म खुसि चाहन्छु
तर भाग्यमा दुख पारिदिन्छ 

                                       By:-Sanjita Dhakal







                                                         आज फेरी अतित,बल्झिएर आयो





आज फेरी अतित,बल्झिएर आयो
उसै गरि पिडा,बोकेर नै ल्यायो

सम्बन्ध खै के छ,दिल सँग यस्को
आज पनि उस्कै,गुनगान गायो

फिक्का हासो हासी,भुल्न खोज्दा यस्लाई
मेरो खुसी हर्न,मन मस्तिष्क धायो

पाइन मैले बाच्न,चैन सँग एकपल
आँसु बनि मेरो,आँखा भरि छायो

हुन्न रैछ निको,प्रीतिको घाऊ कैले
त्यहि घाऊले मेरो,आधा ज्यान खायो

आज फेरी अतित,बल्झिएर आयो
उसै गरि पिडा,बोकेर नै ल्यायो
म देखी टाढा सरेपनि सपनीमा आईरहन्छौ ।
माया मारेझै गरेपनि सपनीमा आईरहन्छौ ।।

... उसैको यादमा सकिदै छ यो मेरो जिवन ।
जति नै दुख परेपनि सपनीमा आईरहन्छौ ।।

सबै सकियो भन्दा भक्कनियो मन मेरो ।
प्रितिको फुल झरेपनि सपनिमा आईरहन्छौ ।।
...
कहा सधै बाँधेर राख्छु र मेरो मायाले ।
तिम्रो मन मरेपनि सपनीमा आईरहन्छौ ।।
          

 By:- Sanjita Dhakal


                                    उठ न काली केहि त बोल


उठ न काली केहि त बोल
अब आँखा बिस्तारि खोल
साँची मलाइ छोडी गएउ भने
सोंच त मेरो के हालत होला
संगै बाँच्ने कसम थियो हाम्रो
एक्लै मलाइ कसरि छोड्छौ
कुन पापीले भांचीदिएछ पखेटा
मेरो काली अब कसरि उड़छौ
हेर न काली म कति रोको छु
                                                                                       अनुहार सबै आँसुले नै धुको छु
                                                                                      उठेर अंगालोमा बेरी देउ न मलाइ
                                                                                     तिम्रो मायाको म कति भोको छु
                                                                                 म पनि रुँदै रुदै मोर्छु अब
                                                                              यो पापी संसार छोड्छु अब
                                                                             मलाइ पर्खीदै बसी राख है
                                                                              टाउको यो भुइमा फोड्छु अब
                                                                         कहाँ गइस हे निस्ठुरी काल
                                                                      आइज अब मलाइ पनि लिन
                                                                             तैंले मलाई छोडेर गए पनि
                                                                        मेरो काली म छोड्न सक्दिन
                                                                                                                     By:-Sanjita Dhakal









तिमीले त भुल्न सक्छौ






तिमीले त भुल्न सक्छौ खास हुन्न त्यो दिन
तिमीलाई भुल्दा मैले सास हुन्न त्यो दिन !!

देह मेरो त्यागी दिन्छु बनाएर खरानी
बेदनाको आँशु झार्न लास हुन्न त्यो दिन!!

डोली चढि अन्तै गए हुन्न यहाँ शरिर
                                                                                 भेट्ट्ने छैनौ यो धर्तिमा बास हुन्न त्यो दिन!!
                                                                             
                                                                                              परायाको पनी भर पर्छन हिजो आज।
                                                                                एकोहोरो माया प्रेम गर्छन हिजो आज॥

                                                                             ज्यानै बाजी तिम्रो लागी वकाल्दै नाना भाँती।
                                                                           आफ्नो त्यागी अर्को तिर सर्छन हिजो आज॥

                                                                             भुल होला अन्जानको व्यक्तित्व नबुझेर।
                                                                              सुख शान्ती निद्रा भोक हर्छन हिजो आज॥


                                                                                                                       By:- Sanjita Dhakal






जुनी बाँच्छ्यौ भने

मैलै दुःख पाउँदा आखिर हजार जुनी बाँच्छ्यौ भने
मरिदिन्छु घाटमा मेरो शंख बज्दा नाच्छ्यौ भने ।

मुटु एउटै तिम्ले फेर्दा मेरो धड्कन चल्छ भन्थ्यौ
अब भन्ऩु के नै छ र मलाई गलत ठान्छौ भने ।
.

हजार हजार पर्बतहरु


हजार हजार पर्बतहरु छेक्दै छेक्दै आए
पाईलाभरि हाम्रा प्रीत लेख्दै लेख्दै आए

तिम्रो मेरो तनको दुरी सयौ कोष छ
आखाभरि तस्बिर तिम्रै देख्दै देख्दै आए

बाटोभरि भेटिएका बर पिपल र चौतारीमा
बिस्रामलिदै बियोगको घाऊ सेक्दै सेक्दै आए

खानेमुख लाई जुँगाले कहिले छेक्दो रहेनछ
च्वास्स घोच्ने काडा माथि टेक्दै टेक्दै आए
               By:- Sanjita Dhakal

समालेर राख यौवन


 समालेर राख यौवन


समालेर राख यौवन मात लाग्न सक्छ
भुलभए दु:खै द:ख खात लाग्न सक्छ ।

आजभोलि भुइँटेक्न छाडेकाछन् खुट्टा
भयो भने अति यहाँ बात लाग्न सक्छ ।

छ भनेर शक्ति आज घमण्डले फुल्दा
कुनै दिन नियतिको लात लाग्न सक्छ ।

हक खोज्दा गर्नु पर्छ कर्तव्यको ख्याल
नत्र कुनै दुर्जनको हात लाग्न सक्छ ।
                                                         







By:- Sanjita Dhakal

अचेल पीडाको घार भएकोछु


अचेल पीडाको घार भएकोछु
फेरि मान्छेको शिकार भएकोछु

                 बजाए धेरैले हुँदा सारङ्गी
                अहिले चुँडिएको तार भएकोछु

                निर्वाध चिथोर्छन, हरेक पल
                मुर्छा त्यसैले बारम्बार भएकोछु
                                                                      By:- Sanjita Dhakal

कस्ती हौली


कस्ती हौली ।।


रातो साडी सिन्दुरले सजाउदा कस्ती हौली ।।
घुम्टो महिले ओढाउदा लजाउदा कस्ती हौली ।।

मृग नयन आखाँ माथी धपक्कै मुहार बल्दा ।
त्यसै माथी छम छम चुरा बजाउदा कस्ती हौली ।।

... मध्य रातमा पनि बत्ती तिम्रो अघी काम छैन ।
अंगालोमा सरु तिम्लाई समाउदा कस्ती हौली ।।

सात समुन्द्र पारी सम्म सुगन्धले मनै हर्ने ।
बाह्र मासे फुल जस्तै रसाउदा कस्ती हौली ।।

☆¸.•°*”˜˜”*°•.¸☆ BIJAYA ☆¸.•°*”˜˜”*°•.
                                                                   By :- Bijay Dhakal

फूलभन्दा राम्री तिमी

फूलभन्दा राम्री तिमी अँझ राम्री जून भन्दा
हिरा मोती परै राखौ धेरै राम्री सुन भन्दा

सारंगी र बिनायोको संगीत त उस्सै राम्रो
अझ राम्रो तिम्रो स्वर बाँसुरीको धुन भन्दा

... ढकमक्क फुलेको त्यो जवानी त मनै चोर्ने
रुपै राम्रो सानु तिम्रो आनी बानी गुन भन्दा

संसार सबै त्याग्न सक्छु तिमीलाई पाउने भए
मर्न बरु बेस लाग्छ अरु को चै हुन भन्दा

सधैभरि तिमी मेरो अंगालोमा बस्ने भए
अंगालोमै कस्न राम्रो लुकिचोरी छुन भन्दा

๑۩۞۩๑๑۩۞۩ BIJAYA๑۩۞۩๑๑۩۞۩

                                                               By:- Bijay Dhakal